Zonsopkomst bij de Bromo vulkaan en Madakaripura watervallen

Gisteravond van 16.00 tot 20.20 uur met de trein van Yogjakarta naar Surabaja. Daar stond onze gids met de chauffeur klaar met zijn bordje welkom Meulen om naar de Bromo te gaan. De rit naar het Bromo Tengger park, waarin de Bromo ligt, was ongeveer 3,5 uur rijden waarna we verder zouden gaan met de jeep. We kwamen rond 12 uur in de nacht aan. Omdat het te vroeg was om verder te gaan konden we nog 1,5 uur in het busje slapen. 

Om 2 uur werden we gewekt om verder te gaan. Onze jassen aangetrokken want het was koud. De Bromo ligt op 2000 m hoogte. Het zou rond de 10 graden zijn. Te koud dus voor een korte broek en shirtje. Ik had zelf een dunne muts en handschoenen bij me. De kids lachten me uit met mijn voorbereiding maar Dirk was uiteindelijk erg blij met mijn mutsje en Eva met mijn handschoenen. 

De tocht per jeep naar het vieuwpoint kon beginnen. Een stijle tocht door de bergen en zandvlakten van de Bromo van ongeveer 45 minuten. We hadden de keuze om naar het drukke of wat rustigere vieuwpoint te gaan. Wij kozen voor het rustigere punt zodat we het goed konden zien. 

Aangekomen bij het vieuwpoint, na een wandeling in het donker, was het rond 3 uur. Het wachten was nu op de zonsopkomst die rond kwart voor 5 zou beginnen. We waren de eersten en het was koud. Erg koud!! Gelukkig stond er een kraampje met koffie, warme chocolademelk en noodles. Er werd een vuurtje voor ons gemaakt om ons te warmen. Gezellig bij het kampvuur. Langzaamaan werd het steeds drukker. 

Onze aardige gids zei dat indien het druk werd hij een plek hogerop wist waar we het nog beter konden zien. Omdat het druk werd hebben we om half 5 de klim gemaakt door een heel smal paadje in het donker. Survival of the fittest. 

Boven gekomen hadden we een plek voor onszelf met een prachtig uitzicht over de Bromo en de omgeving. We zijn op de graspollen gaan zitten (nog steeds erg koud) en hebben genoten van een prachtige zonsopkomst. Wat een prachtig uitzicht en kleuren als de zon opkomt. Dit hadden we niet willen missen. 

Toen de zon volledig op was zijn we naar onze jeep gelopen en naar de vallei rond de Bromo gereden. Eerst kom je door een vallei met een prachtig landschap. Ook wel de Teletubbie vallei genoemd. Het lijkt inderdaad echt op het landschap van de Teletubbies. Daarna doorgereden naar the Sea of Sands en hier uitgestapt om de Bromo te beklimmen. Dit kon te voet of te paard. 

Een nacht niet slapen doet vreemde dingen met een mens. Door de vermoeidheid gooiden ze hun principes overboord. Jan en Dirk, die nooit op een paard zouden gaan zitten, stemden toe om op een paard te gaan. Eva weer blij!!! 

Het laatste stuk, een stijle trap, hebben we te voet gedaan. We blijven hier fit met al het klimmen. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht in de vulkaan die nog steeds actief is. Je hoort hem borrelen en er is een hele sterke zwavellucht. We genieten even van dit bijzondere aanzicht en gaan weer naar beneden. De zwavellucht slaat op je luchtwegen en is niet prettig. We gaan op onze paarden verder naar beneden. 

Weer in de jeep en dan de tocht terug naar onze taxi. De tocht is bij daglicht schitterend. Wat een prachtige, groene omgeving. Verder naar de Madakaripura watervallen op een half uurtje rijden. 

Bij dit park aangekomen moeten we eerst 3 km achterop de moter naar het gebied waar de watervallen beginnen. 1 km lopen zegt onze gids en we moeten een regenponcho kopen zegt hij. 10.000 roepia = 60 cent dus daar kunnen we ons niet aan miskopen. We komen langs een paar prachtige watervallen en een mooi groen gebied. Dan moeten we verder door het water en zien we de prachtige watervallen. Echt schitterend. We zijn alle vier onder de indruk en vinden het prachtig. We moeten door het water, over stenen klimmen en onder de watervallen door lopen om verder te komen. Nu begrijpen we de poncho's. Je wordt hier natter van dan een goede regendouche. Maar het is hier zo mooi!!! We maken foto's, maar helaas is hier de ware schoonheid niet op foto te vangen, en genieten van de omgeving. Onze gids begeleidt ons door het water weer terug.

Nog 3,5 uur terug naar Surabaja waar we 1 nachtje in een hotel blijven en morgen naar Bali vliegen. 

Het was een lange reis naar de Bromo en de Madakaripura watervallen maar zeer zeker de moeite waard. Het was voor ons het hoogtepunt van Java!!